Prawdopodobnie już pod koniec wakacji wejdą w życie przepisy projektu ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (ustawa OOŚ) oraz niektórych innych ustaw. Jak podają media, Sejm uchwalił projekt w ekspresowym tempie, a 2 sierpnia 2019 r. zakończyły się już prace legislacyjne. W chwili obecnej projekt nowelizacji czeka wyłącznie na podpis Prezydenta RP.
Warto przypomnieć, że celem projektowanych zmian, było przede wszystkim usprawnienie procedur i postępowań administracyjnych, zarówno po stronie inwestorów jak również podmiotów opracowujących dokumenty podlegające strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko.
W opinii rzecznika praw obywatelskich rozwiązania zawarte w projekcie budzą jednak wiele wątpliwości co do zgodności z prawem unijnym i prawem międzynarodowym, co skutkować może w przyszłości możliwością wszczęcia postępowania przez Komisję Europejską.
Najwięcej zastrzeżeń budzi przepis projektu, który zmienia definicję obszaru oddziaływania inwestycji, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, wprowadzając do ustawy OOŚ kryterium odległościowe od granic terenu, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie. W rezultacie zaproponowano, aby obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, ustalany był według przyjętego w niniejszym projekcie stałego kryterium odległościowego wynoszącego 100 m oraz według kryterium ustalanego indywidualnie w oparciu o charakter oddziaływania planowanego przedsięwzięcia. Spowoduje to radykalne zmiany przy ustaleniu kręgu stron postępowania.
W efekcie właściciel domu, który sąsiaduje z często problematyczną inwestycją tj. chlewnia, kurnik albo wysypisko śmieci, nie będzie miał prawa uczestniczenia w postępowaniu zmierzającym do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Rozwiązanie to będzie ogromnym ułatwieniem dla przedsiębiorców, tym samym jednak stanowić będzie poważny problem dla mieszkańców sąsiadujących z takimi inwestycjami.
Szereg wątpliwości budzą też zapisy projektu w myśl których osoby i instytucje, które nie z własnej winy nie wzięły udziału w postępowaniu, nie będą miały również prawa do żądania wznowienia postępowania.
