Aktualności

Postępowanie w sprawach ze skargi na decyzje organu administracji publicznej – wybrane orzeczenia

Postępowanie w sprawach ze skargi na decyzje organu administracji publicznej – wybrane orzeczenia

13.05.2019

| Prawo administracyjne

Samokontrola
Mianem samokontroli w postępowaniu skargowym określana jest kompetencja organu administracji publicznej, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, do uwzględnienia skargi w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Kompetencja ta została uregulowana w art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: ppsa). W tym miejscu warto zaznaczyć, iż kompetencja organu ograniczona jest do uwzględninia skargi w całości. Zatem organ nie ma takich kompetencji jak Wojewódzki Sąd Administracyjny przy rozpoznaniu skargi i jedyną czynnością procesową jaką może podjąć poza przekazaniem akt sprawy wraz ze skargą do właściwego WSA (przy założeniu, że skarga spełnia wymogi formalne) jest uwzględnienie skargi w całości wraz ze wskazaniem czy naruszenia jakich dopuścił się organ w zaskarżonej decyzji miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

W razie uwzględnienia skargi przez organ w trybie samokontroli organ jest zobligowany do przekazania właściwemu sądowi administracyjnemu tą skargę wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i decyzją wydaną w trybie samokontroli (autokontroli) [por. post. NSA z 8.12.2005 r., II OZ 1197/05, OSG 2006, Nr 4, poz. 36; wyr. WSA w Rzeszowie z 23.4.2013 r., II SA/Rz 81/13, Legalis; wyr. WSA w Warszawie z 3.4.2013 r., VIII SA/Wa 1023/12, Legalis; wyr. WSA w Warszawie z 20.3.2013 r., VIII SA/Wa 1030/12, Legalis]. Organ zobligowany jest zrealizować ten obowiązek w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania skargi. Zatem skorzystanie z trybu samokontroli przez organ nie zwalnia z obowiązku przedłożenia akt sprawy właściwemu WSA.

Jeśli organ nie wypełni obowiązków określonych w art. 54 § 2 ppsa, czyli nie prześle skargi wraz z aktami i odpowiedzią na nią, sąd może wymierzyć mu grzywnę. Wniosek w tej sprawie ma prawo złożyć skarżący. Grzywna może być wymierzona do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Sądy administracyjne podkreślają (m.in. postanowienie WSA z 6 sierpnia 2014 r., I SO/Go 7/14), że może ona być wymierzana organowi wielokrotnie.

Cofnięcie skargi
Tematyka ta jest częściowo powiązana z treścią poprzedniego akapitu. Co w sytuacji, gdy skarżący podejmie wiadomość, iż jego skarga została uwzględniona w całości? Co jeśli z uwagi na chęć przyśpieszenia postępowania będzie chciał cofnąć skargę? W kontekście powyższego należy pamiętać, iż w przypadku wpłynięcia skargi do właściwego WSA (które będzie miało miejsce bez względu na to czy skarga została uwzględniona przez organ czy też nie), skarżący zostanie wezwany do uiszczenia wpisu od rzeczonej skargi. Wiadomym jest, iż skarżący, który zamierza skargę cofnąć (lub już taką czynność wykonał) nie będzie uiszczał wpisu od skargi, aby niepotrzebnie nie wdawać się później w procedurę jej zwrotu. W tym właśnie przedmiocie wydane zostało szalenie ważne postanowienie WSA w Łodzi z dnia 2 marca 2011 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 56/11. Zgodnie z wzmiankowanym orzeczeniem:

„Mając na uwadze, że skarżący oświadczyli, że cofają wniesioną skargę należy stwierdzić, że jeśli strona cofnie skargę przed uiszczeniem należnego wpisu, Sąd nie rozpatruje skuteczności cofnięcia skargi lecz odrzuca ją w przypadku bezskutecznego upływu terminu do jej opłacenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 czerwca 1987 r. sygn. akt SA/Gd 537/87. OSP z 1990 r. nr 4, poz. 207)”.

Wnioskując z powyższego, jeśli strona cofnie skargę przed uiszczeniem należnego wpisu, sąd administracyjny nie rozpatruje skuteczności cofnięcia skargi, lecz – w przypadku bezskutecznego upływu terminu do uzupełnienia braku formalnego w postaci braku wniesienia wpisu – po prostu ją odrzuci. Jest to o tyle istotne, że skarżacy nie będzie musiał cofać skargi, albowiem to brak uiszczonego wpisu będzie podstawą decyzji procesowej WSA bez względu na to czy skarga zostanie cofnięta czy nie. Można zatem przyjąć, iż cofanie skargi nie przyśpieszy postępowania, a może mieć skutek wbrew odwrotny jeśli WSA będzie chciało wypowiedzieć się merytorycznie co do tej czynności.

Zapraszamy do kontaku z Kancelarią, która oferuje także pomoc prawną w zakresie postepowań administracyjnych oraz sądowoadministracyjnych.



Kontakt:

ul. Rondo ONZ 1
00-124 Warszawa