Zgodnie z art. 39 Kodeksu pracy, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. W związku z reformą obniżającą wiek emerytalny, ochrona przed zwolnieniem pracownika, który zbliża się do emerytury może jednak ulec przedłużeniu.
Należy przypomnieć, że do 30 września 2017 r., wiek emerytalny dla kobiet urodzonych od 1 lipca 1957 r. do 30 września 1957 r. wynosił co najmniej 61 lat i 7 miesięcy, a dla mężczyzn urodzonych od 1 stycznia 1952 r. do 31 marca 1952 r. wynosił co najmniej 66 lat i 5 miesięcy. Wraz z obniżeniem wieku emerytalnego do odpowiednio- 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn, wprowadzono wydłużenie ochrony przedemerytalnej w tzw. ,,okresie przejściowym”. Zgodnie z art. 28 ustawy o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 listopada 2016 r., jeżeli pracownik osiągnie wiek emerytalny wynoszący dla kobiet 60 lat i dla mężczyzn 65 lat pomiędzy 1 października 2017 r. a 30 września 2021 r. to podlega on ochronie przed wypowiedzeniem umowy o pracę do 30 września 2021 r., niezależnie od osiągnięcia wieku emerytalnego.
Oznacza to, że pracownikom, którzy osiągnęli już obniżony wiek emerytalny, pracodawca nie może w dalszym ciągu wypowiedzieć umowy o pracę, gdyż pozostają oni objęci ochroną przedemerytalną.
Przykładowo, pracownik będący mężczyzną urodzonym 5 maja 1955 r. wiek emerytalny w obniżonym wymiarze tj. 65 lat osiągnął 5 maja 2020 r., jednakże pozostaje on objęty ochroną przedemerytalną do końca września 2021 r., ponieważ osiągnięcie wieku emerytalnego miało w jego przypadku miejsce po 1 października 2017 r., a przed 30 września 2021 r.
