Spółka Vega International zajmowała się organizowaniem i zarządzaniem w zakresie zaopatrywania spółek powiązanych w karty paliwowe wydawane przez różnych dostawców paliw. Spółka ta otrzymywała od dostawców paliw faktury, które wykazywały zakup paliwa z VAT. Następnie, na koniec każdego miesiąca, Vega International refakturowała na spółki zależne paliwo udostępnione do celów świadczenia usługi przewozu pojazdów i obciążała je opłatą w wysokości 2%.
Taka praktyka wywołała wątpliwości, czy mamy de facto do czynienia z usługą finansową – kredytowania spółek powiązanych (które zwolnione z VAT), czy może jest to faktyczna dostawa paliwa (czyli dostawa towaru) opodatkowana stawką podstawową w wysokości 23%.
TSUE w swoim wyroku stwierdził, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z usługą finansową. Wyrok nie przesądza jednak, czy wszystkie karty paliwowe mają ten charakter. Należy dokonać dogłębnej analizy przebiegu transakcji w przypadku posiadanych kart paliwowych, ażeby stwierdzić, czy jest to usługa kredytowa, czy może sprzedaż paliwa. Niekoniecznie wyrok ten jest korzystny dla podatników; używanie kart paliwowych wg modelu usługi finansowej wiąże się bowiem z brakiem prawa do odliczenia VAT-u.
W wyniku wyroku TSUE niektóre modele kart paliwowych należy uznać za usługę kredytową i w rezultacie są one zwolnione z VAT-u.
