Elementem ochrony wynagrodzenia za pracę jest możliwość dokonywania potrąceń z wynagrodzenia za pracę jedynie w przypadkach i w zakresie określonym w Kodeksie pracy. Jednakże oprócz wynagrodzenia za pracę, niekiedy pracownikowi przysługują od pracodawcy inne świadczenia związane z pracą, do których zaliczyć należy chociażby diety za podróże służbowe. Do tej pory tego typu świadczenia pozostawały wolne od zajęć komorniczych, jednakże sytuacja ta uległa zmianie wraz z wejściem w życie Ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2432). Na mocy powołanego aktu prawnego, znowelizowano Kodeks postępowania cywilnego, dodając do przepisu art. 831 § 1a który wyłącza spod egzekucji jedynie 50 proc. diet należnych pracownikowi. Pozostałą kwotę może zająć komornik sądowy egzekwujący alimenty na rzecz uprawnionych bądź należności budżetowe na rzecz Funduszu Alimentacyjnego. Zmiany obowiązują od dnia 11 stycznia 2019 roku.
Co istotne, zmiana ta obejmuje wyłącznie egzekucję świadczeń alimentacyjnych - w przypadku innego rodzaju długów pracownika diety nadal pozostają poza możliwością dokonywania z nich potrąceń. Wydaje się, że zmiana ta będzie szczególnie dotkliwa dla pracowników zatrudnionych w branży transportowej, gdzie w praktyce większość kierowców zatrudniona jest na umowę o pracę z minimalnym wynagrodzeniem za pracę, co rekompensowane jest pracownikom poprzez wysokie przychody z tytułu diet czy ryczałtów za noclegi, czy u innych pracodawców gdzie przemieszczanie się pracowników stanowi istotny element organizacji pracy. Jednocześnie, pracodawcę mogą spotkać sankcje za nieprzekazanie komornikowi zajętych należności. W tym zakresie wskazać należy, że po pierwsze podniesiono kwotę możliwej grzywny z 2 tys. zł do 5 tys. zł, po drugie zaś, wypłata pracownikowi zajętej części wynagrodzenia powoduje powstanie odpowiedzialności pracodawcy za szkodę wyrządzoną wierzycielowi, czyli osobom uprawnionym do alimentów. W praktyce oznacza to, że niewykluczone, że pracodawca będzie musiał wypłacić wierzycielowi alimentacyjnemu kwotę, którą mimo zajęcia już wypłacił swojemu pracownikowi. Jakkolwiek zwrotu tej kwoty pracodawca będzie mógł domagać się następnie od pracownika, ale w praktyce (w szczególności, gdy mowa o byłym już pracowniku) może okazać się to utrudnione.
Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że dieta nie stanowi wynagrodzenia za pracę, lecz jest odrębną od wynagrodzenia należnością ze stosunku pracy. Co za tym idzie, pracodawcy powinni zwracać szczególną uwagę na treść zajęcia dokonanego przez komornika weryfikując, czy obejmuje ono także należne pracownikowi od pracodawcy diety.
