Warto wiedzieć, że ustawa Prawo geologiczne i górnicze w art. 42 ust. 1 wprowadza daleko idące odstępstwa od przyjętych w kodeksie postępowania administracyjnego nadzwyczajnych trybów wzruszania decyzji koncesyjnych. Rozwiązanie to zostało wprowadzone przez ustawodawcę w celu realizacji zasady trwałości wydawanych przez organ decyzji administracyjnych, a tym samym zapewnienia przedsiębiorcom pewności ekonomicznej
i gospodarczej co do realizowanych przez nich inwestycji. Zgodnie z tym przepisem, który odnosi się jednak wyłącznie do decyzji koncesyjnych wydanych na podstawie ustawy Prawo geologiczne i górnicze:
1) rozpoczęcie działalności objętej koncesją uważa się za zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych;
2) uchylenie (zmiana) koncesji w wyniku wznowienia postępowania nie może nastąpić z upływem roku od dnia rozpoczęcia określonej nią działalności.
Przesłanka zaistnienia nieodwracalnych skutków prawnych nawiązuje bezpośrednio do treści art. 156 § 2 k.p.a. według którego nie stwierdza się nieważności decyzji administracyjnej, gdy wywołała ona nieodwracalne skutki prawne. Na gruncie ustawy Prawo geologiczne i górnicze już rozpoczęcie działalności objętej koncesją uważa się za zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych. Jak przy tym wskazuje się w doktrynie, w przypadku prac geologicznych wykonywanych w ramach poszukiwania lub rozpoznawania złóż kopalin, rozpoczęciem wykonywania działalności koncesjonowanej może być już przystąpienie do projektowania poszukiwania. W przypadku natomiast działalności wydobywczej prawdopodobnie będzie to moment przystąpienia do wykonywania prac.
Wznowienie postępowania jest instytucją prawną, która pozwala na nadzwyczajne wzruszenie rozstrzygnięć ostatecznych, a więc takich, od których nie przysługują już zwyczajne środki zaskarżenia umożliwiające ich wzruszenie w toku instancyjnego procedowania. Przepisy ustawy Prawo geologiczne również w przypadku tej instytucji, zawierają daleko idące ograniczenie. Nie jest bowiem możliwe wszczęcie postępowania wznowieniowego, w celu uchylenia lub zmiany decyzji koncesyjnej, po upływie roku od dnia rozpoczęcia określonej nią działalności.
W przypadku gdy z wyżej wymienionych powodów nie można stwierdzić nieważności decyzji koncesyjnej lub wznowić postępowania, organ administracji działając z urzędu lub na wniosek, ogranicza się wyłącznie do stwierdzenia wydania decyzji koncesyjnej z naruszeniem prawa oraz wskazuje okoliczności, z powodu których nie stwierdził nieważności decyzji lub nie uchylił decyzji koncesyjnej.
Taka sytuacja z kolei stanowi podstawę do dochodzenia przez przedsiębiorcę od Skarbu Państwa odszkodowania (art. 42 ust. 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze) w celu wynagrodzenia mu szkody wyrządzonej wydaniem przez organ niezgodnej z prawem ostatecznej decyzji administracyjnej.
